Ξεχωριστή θα είναι η ημερομηνία 17/3/09 για τον κόσμο της F1 και ιδιαίτερα για τους φίλους της Ferarri, καθώς ο Ζαν Τοντ αποτελεί πλέον οριστικά παρελθόν για τη Σκουντερία. Όπως ανακοινώθηκε και επίσημα, δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με την ιταλική ομάδα, αν και δεν θα εγκαταλείψει τη Formula 1, καθώς φημολογείται έντονα ότι θα αναλάβει την προεδρία της FIA.

Ο Γάλλος, που σημάδεψε με την παρουσία του την πιο επιτυχημένη περίοδο της Ferrari στη F1 με 6 συνεχόμενους τίτλους κατασκευαστών από το 1999 ως το 2004, παρέδωσε τη θέση του επικεφαλής της ομάδας στον Ιταλό Στέφανο Ντομενικάλι στο τέλος του 2007. Ο ίδιος παραιτήθηκε από διευθύνων σύμβουλος της Σκουντερία τον περασμένο Μάρτιο αλλά παρέμεινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου, με τον πιλότο Φελίπε Μάσα να δηλώνει ότι ο Τοντ συνεχίζει να παίρνει τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την ομάδα. «Ο Ζαν Τοντ ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές στην ιστορία της Ferrari τα τελευταία 15 χρόνια», είπε ο πρόεδρος της Ferrari, Λούκα Ντι Μοντετσέμολο. «Θα ήθελα να του ευχηθώ τα καλύτερα για το μέλλον που ελπίζω ότι θα αποδειχθεί εξαιρετικά ικανοποιητικό τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά».
Η βόλτα με το Mini Cooper που τον. σημάδεψε!
Ο Ζαν Τοντ γεννήθηκε στο Pierreford της Γαλλίας στις 25 Φεβρουαρίου το 1946, είναι υιός γιατρού και σπούδασε στο Παρίσι. Η πρώτη του επαφή με τον κόσμο της ταχύτητας, ήταν σε νεαρή ηλικία, όταν οδήγησε τον Mini Cooper S του πατέρα του σε κανονική πίστα για μερικούς γύρους, με συνοδηγό έναν φίλο του. Η συγκεκριμένη βόλτα, ήταν καθοριστική για τον μέλλον του Τοντ, καθώς κατάλαβε από νωρίς τη μαγεία που κρύβεται στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να τρέξει σε επίσημους αγώνες. Η πρώτη επαγγελματική αγωνιστική του εμπειρία, ήταν με NSU και συνοδηγό τον Γκι Σασίλ. Ωστόσο, σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάλαβε πως δεν είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος ως οδηγός, για αυτό και προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του ως συνοδηγός. Η κίνηση του αυτή, αποδεικνύεται πολύ σωστή, αφού ο Γάλλος είναι «μάγος» στις συμβουλές.
Το 1969 μπήκε στο διεθνή χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού με ένα Ford Capri παρέα με τον Φρανσουά Πιό, ενώ υπήρξε συνοδηγός σπουδαίων οδηγών, όπως του Ζαν Πιερ Νικολά, με τον οποίο κέρδισαν το Ράλι Πορτογαλίας το 1971. Υπήρξε επίσης συνοδηγός του Ράουνο Άαλτονεν, του Όβε Άντερσον και του Ακίμ Βάρμπολντ. Το 1975 χρίστηκε οδηγός αγώνων της FISA και βρέθηκε παρέα με τον Ανού Μίκολα, με τη Fiat και την Peugeot. Η σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας του ως συνοδηγός, ήταν το 1981 με τον Γκι Φρεγκλέν, όταν με την Talbot κέρδισαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
Ο Ζαν Τοντ, το 1982 έκρινε πως ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση. Έτσι λοιπόν, αφήνει τους αγώνες και συμμετέχει στην ομάδα που σχεδίασε και εξέλιξε το 205 Turbo 16 που «έκλεψε» την παράσταση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, με οδηγούς τους Γιούχα Κάνκουνεν και Άρι Βατάνεν. Η πρώτη νίκη του εν λόγω αυτοκινήτου ήρθε το 1984 στη Φινλανδία, ενώ συνολικά κέρδισε 16 φορές και κατέκτησε δύο παγκόσμιους τίτλους. Η Peugeot μαζί του κέρδισε επίσης τέσσερις φορές το Ράλι Ντακάρ με τα 205 και 405, με οδηγούς και πάλι τους Βάτανεν και Κάνκουνεν. Το 1992 η Peugeot ήταν η νικήτρια ομάδα στο Λεμάν και την επόμενη χρονιά στον ίδιο αγώνα, τα αυτοκίνητά της κατέλαβαν και τις τρεις πρώτες θέσεις.
Εκείνη τη χρονική περίοδο, ο Τοντ αποφασίζει πως ήρθε η στιγμή να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του, το οποίο έμελλε να είναι η είσοδος του στον μαγικό κόσμο της F1. Αρχικά προσπάθησε να συμμετάσχει στην F1 με δική του ομάδα και στήριξη από την Peugeot, προσπάθεια όμως η οποία δεν στέφθηκε από επιτυχία. Έτσι λοιπόν, το 1993 πήρε τη μεγάλη μεταγραφή στη Ferrari και συνέχισε τις επιτυχίες του.
Η χρονιά που άλλαξε την ιστορία της Ferrari και της F1
Ο Ζαν Τοντ το 1993 περνάει στο «στρατόπεδο» της Ferrari και αποτελεί μάλιστα προσωπική επιλογή του προέδρου της ομάδας Λούκα ντι Μοντετζέμελο, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να βελτιώσει την εικόνα της Σκουντερία, η οποία βιώνει. μαύρα χρόνια. Από το πρωτάθλημα του 1990, όπου διεκδίκησε μέχρι τέλους τον τίτλο από την McLaren Honda, έχει. εξελιχθεί σε «ομάδα ανέκδοτο». Έτσι λοιπόν, το αφεντικό των Τιφόζι, αποφάσισε να φέρει στην ομάδα τον Τοντ, μαζί με τον Ρος Μπράουν, ο οποίος θα αναλάμβανε το κομμάτι της στρατηγικής και τον σχεδιαστή Ρόρι Μπιρν. Υποχρέωση του Ζαν Τοντ, ήταν να καταφέρει να συνδυάσει τις ικανότητες αυτών των δύο ανθρώπων, ώστε η Ferrari να επιστρέψει και πάλι στις επιτυχίες. Σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις των δημοσιογράφων της εποχής, ο Γάλλος τα κατάφερε με απόλυτη επιτυχία, καθώς μπόρεσε μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, να δημιουργήσει μία ανίκητη ομάδα.
Από τότε, οι Ζαν Τοντ και Λούκα ντι Μοντετζέμιλο, θεωρούνται οι βασικοί υπεύθυνοι για την. μετάλλαξη της Ferrari σε υπερδύναμη του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Είναι χαρακτηριστικό, πως από το 1993 και μετά, η ιταλική ομάδα κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα Οδηγών, 7 Πρωταθλήματα Κατασκευαστών, έχοντας συνολικά 98 νίκες, τις 91 από τις οποίες με οδηγό τον Μίκαελ Σουμάχερ.
Το τελευταίο διάστημα, ήταν «κρυφό μυστικό» πως ο Ζαν Τοντ, αναζητούσε το επόμενο βήμα της καριέρας του. Όπως αποδεικνύεται άλλωστε, από τα επιτεύγματα του όλα αυτά τα χρόνια, πρόκειται για έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν κουράζεται ποτέ να. ανακαλύπτει νέους δρόμους και να κυνηγάει πάντα την επιτυχία. Έτσι λοιπόν, από το 2004 και μετά, με αφορμή την επικείμενη αποχώρηση του Μαξ Μόσλεϊ από την προεδρία της FIA. φούντωσαν οι φήμες, πως το «αφεντικό» της Ferarri θα αποτελέσει τον αντικαταστάτη του. Ο Μόσλεϊ δηλώνει τότε, πως ο Τοντ θα είναι εξαιρετικός στα καθήκοντα του ως πρόεδρος, ωστόσο πολύ δύσκολα θα αφήσει τη Σκουντερία, ειδικά αν δεν αποχωρήσει και ο Μίχαελ Σουμάχερ από την ενεργό δράση. Και πραγματικά δικαιώνεται, καθώς ο Γάλλος παραμένει στους Τιφόζι. Μάλιστα, ο Λούλα ντι Μοντετζέμιλο, σε μία κίνηση ευγνωμοσύνης για τα όσα έχει προσφέρει ο Τοντ στην ομάδα, τον προαγάγει σε γενικό υπεύθυνο της Ferrari, συμπεριλαμβανομένης και της παραγωγής αυτοκινήτων δρόμου.
Λίγα χρόνια αργότερα όμως και μετά την αποχώρηση του Μίχαελ Σουμάχερ, επιβεβαιώνοντας πλήρως τις φήμες, ο Ζαν Τοντ αποχωρεί από επικεφαλής της Ferrari. Τη θέση του αναλαμβάνει την πρώτη Ιανουαρίου του 2008 ο Στέφανο Ντομενικάλι, και ο ίδιος ύστερα από δική του απόφαση, μετακινείτε στη θέση του τεχνικού διευθυντή και στη συνέχεια σε διάφορους άλλους ρόλους εντός της εταιρίας. Μπορεί επίσημα να μην είχε εμφανή ρόλο στις εξελίξεις της Σκουντερία, ωστόσο όλοι αναφέρουν πως αυτός ήταν που αποφάσιζε σχεδόν για όλα. Από τις 17/3/09 όμως, αποχώρησε πλέον οριστικά από τη Ferrari, καθώς όπως αναφέρουν οι φήμες στον κόσμο της F1, επόμενος στόχος του είναι η θέση του προέδρου της FIA.